Molinezja

Opis

     Molinezja ostrousta – Poecilia sphenops. Jest to jedna z najbardziej popularnych ryb akwariowych. Nazwa Molinezja nie ma związku z występującym u tych ryb melanizmem (ubarwieniem czarnym lub ciemnoplamym). Ryby te są spokrewnionymi gatunkami, zaliczanymi do rodzaju piękniczkowatych. Gatunek ten swoją popularność zawdzięcza ufności i miękkim ruchom. Pochodzi z Meksyku, gdzie zamieszkuje niziny nad zatoką meksykańską, aż po Kolumbię. Do Europy została sprowadzona po raz pierwszy w 1899 roku, jednakże nie rozszerzyła się w akwarystyce na dużą skalę. Drugi raz została sprowadzona w 1908 roku, ale również nie zyskała na popularności. Już 2 lata później firma hodowlana z Magdenburga w Niemczech poinformowała o udanej próbie rozmnożenia. W Nowym Orleanie lata dwudzieste zaowocowały pojawieniem się najbardziej znanej odmiany czarnej.

      Ze Stanów Zjednoczonych została sprowadzona do Europy przez niemiecką firmę w 1930 roku. Molinezja księżycowa została odkryta, udoskonalona i utrwalona w Singapurze po roku 1945. Dokonał tego chiński hodowca Cheah Yam Menga. Szczegóły ubarwienia różnią w zależności od miejsca naturalnego występowania. Molinezja ostrusta jest zdecydowanie bardziej wytrzymałą odmianą, niż molinezja żaglowpłetwa. Ze względu na duży zasięg geograficzny możemy wyróżnić wiele ras molinezji, co powoduje dużą liczbę synonimicznych nazw gatunkowych. Możemy wyróżnić wiele odmian kolorystycznych, jednak najbardziej popularną jest odmiana ,, Black Molly’’. W wyniku licznych mutacji uzyskaliśmy takie odmiany jak np : księżycowa, o krótkich płetwach, smoliście czarną, złotą, marmurkową, zieloną, pomarańczopłetwą i wiele innych. Samca rozpoznajemy po płetwie odbytowej przekształconej w gonopodium. Molinezja ostrousta jest rybą ruchliwą i towarzyską oraz doskonale nadaje się do akwarium wielogatunkowego. Mogą stanowić pierwszy gatunek początkującego akwarysty, jednakże należy pamiętać, że wymagają dobrych warunków. Najczęściej ryby te hodowane są z innymi piękniczkowatymi.

Rodzina

Piękniczkowate (Poeciliidae)

Pochodzenie

Od Teksasu aż po Kolumbię.

Długość

W akwarium samice około 8 cm, a samce 6 cm. W warunkach naturalnych samice do 10, natomiast samce do 8 cm.

Odżywianie

Pokarmy suche i żywe dostępne w handlu. Należy pamiętać również o podawaniu pokarmów roślinnych (szczególnie glony). Są to ryby bardzo żarłoczne.

Temperatura

Od 23 do 28 C. Ciepłolubne oraz wrażliwe na niską i zmienną temperaturę wody.

Warunki hodowlane

     Molinezje ostrouste są typowymi rybami stadnymi, dlatego powinny być hodowane w większej grupie. Akwarium gęsto porośnięte roślinami z wolna przestrzenią do pływania. Ze względu na możliwą agresję samców, powinno się trzymać jednego samca bądź ich większą grupę. Woda mocno filtrowana, dobrze napowietrzana, zasadowa i średnio twarda. Są wrażliwe na azotany oraz produkty przemiany materii. W celu polepszenia parametrów wody można dodać łyżeczkę soli na 5 litrów wody. Akwarium nie powinno być mniejsze niż 70 litrów, jednakże zdecydowanie lepiej czują się w akwariach 100 i więcej litrowych. Stosunkowo łatwo zapadają na choroby, a charakterystycznym objawem jest stulanie płetw.

Rozmnażanie

     Molinezja ostrousta jest gatunkiem stosunkowo łatwym do rozmnożenia. U gatunków koloru czarnego ciąże rozpoznajemy po uwypukleniu brzucha, ponieważ plama ciążowa nie jest dostrzegalna. Wydaje mioty liczące około 80 sztuk co 5-7 tygodni. W trakcie ciąży samica nie może być stresowana, ponieważ poród może się opóźnić lub młode mogą być martwe. Wykazuje tendencje do zjadania swojego potomstwa. Aby zapobiec temu zjawisku na czas porodu należy przenieść samice do osobnego zbiornika. Narybek karmimy pylistym pokarmem i larwami oczlika. Najlepiej aby akwarium tarliskowe było porośnięte delikatnymi glonami, ponieważ młode bardzo chętnie je jedzą. Mogą być również rozmnażane w dużym i bardzo gęsto zarośniętym akwarium ogólnym. W takim zbiorniku nie powinno zabraknąć także roślinności pływającej.