Kiryski

     Zainteresowanie tym gatunkiem rybek wzrosło, gdy otwarto granice brazylijskiego stanu Rodonia dla handlu m.in. takimi właśnie zwierzętami. Jest to gatunek, którego w dalszym ciągu naukowcy odkrywają nowe odmiany. Kiryski to miłe dla oka rybki o niewielkich rozmiarach. Cechą charakterystyczna ich wyglądu jest maczugowaty kształt. Gdy spojrzymy na nie z profilu widzimy, że linia łącząca płetwę grzbietowa z pyszczkiem ryby jest dosyć stroma. Ciało mniej lub bardziej krępe posiada piękne i urozmaicone dla rodzaju gatunku ubarwienie. Pokrywa je również warstwa mocnych, dachówkowo przylegających do Siebie płytek. Płetwa ogonowa jest nie duża. Można również przytoczyć fakt, iż posiadają one krótkie wąsiki, które przydają im się w poszukiwaniu pokarmu znajdującego się na dnie akwarium.

Pokarm

     Nie można myśleć, że skoro kiryski odżywiają się resztkami pokarmowymi z podłoża to im to wszystko wystarczy do dalszego życia. Nieprawidłowo karmione ryby często chorują, karłowacieją i dosyć szybko padają. Jeśli chcemy, aby nasze kiryski prawidłowo się rozwijały podajemy im regularnie pokarm przystosowany do pobierania z dna. W jadłospisie rybek pokarm może być podany w formie mrożonej, suchej i żywej. Polecam larwy muchówek, rureczniki, chude skrobane mięso. Dodatkiem może być forma roślinna jedzenia: parzone płatki owsiane, sałata. Trzeba dbać, aby pokarm, który jest przeznaczony dla Kirysków nie był wyjadany przez ryby innego gatunku. Dlatego powinniśmy karmić je późnym wieczorem po zgaszeniu oświetlenia, gdy rybki innych gatunków kończą swoja dzienną aktywność.

Akwarium

     Naturalnymi ich zbiornikami wodnymi są płytkie wody przybrzeżne, bagna i miejsca zalewowe, dlatego akwaria, w których będziemy je trzymać nie muszą być dużych rozmiarów. Kilkudziesięciolitrowe zbiorniki na pewno będą wystarczające, aby utrzymać hodowle tych rybek. Warto dodać, iż poziom wody w akwarium nie może być zbyt wysoki. Podłoże, jakie powinno być zapewnione kiryskom to drobnoziarnisty piasek, który chętnie będą penetrować w celu zdobycia pokarmu. Trzeba zadbać o to, aby akwarium było również wolne od różnych nieczystości. Mowa tu głownie o mule, gdzie rybki grzebiąc w podłożu wzbiją go ku górze zaś on osiada na roślinach tworząc niezbyt ciekawy widok. Akwarium należy szczelnie nakryć, aby rybki nie mogły z niego wyskoczyć. Aby kiryski prawidłowo się rozwijały należy zapewnić im niezbyt silne oświetlenie, jak również dość silny ruch wody.

     Grzałka w niektórych przypadkach nie jest potrzebna, gdy zbiornik stoi w ciepłym pomieszczeniu. Pod względem temperatury gatunek ten nie jest wymagający. Wystarcza im temperatura w przedziale 19-21’C. Zakładając akwarium dla tego gatunku ryb nie należy zapomnieć o roślinach z dużymi liśćmi i rosochatych korzeniach. Ale też z zieloną dekoracją nie przesadzajmy. Kiryski są rybami, które pobierają tlen z nad powierzchni wody, dlatego część powierzchni wody należy zostawić wolną od roślin pływających, regularnie redukując ich ilość. Rybki najlepiej będą się czuły w akwarium gatunkowym, które stworzy im warunki dostosowane do ich potrzeb. W zbiorniku towarzyskim też będą się ładnie prezentowały, ponieważ będą ożywiały martwą scenerię przydenną. Zjadając resztki pokarmowe czyszczą zbiornik. Lubią też przebywać w małych grupkach rybek złożonych z rybek o pokrewnych gatunkach.

Rozmnażanie

     Rozmnażanie Kirysków nie należy do trudnych czynności. Nie duże stado składające się z 5-6 osobników zdolnych do kopulacji powinniśmy przenieść do tzw. akwarium lęgowego. Sprawdzonym sposobem są zbiorniki 20-30 litrowe. Samce powinny być w przewadze ilościowej nad samicami. Odpowiednimi warunkami, które powinny być zapewnione w czasie tarła to częściowa wymiana wody wraz z stopniowym obniżaniem jej temperatury. Jednak to prawdziwe tarło powinno przebiegać w temperaturze 27’C. Określenie płci kirysków to według jednych łatwa, a według innych trudna sprawa. Samce są mniejsze i bardziej filigranowe oraz posiadają płetwę grzbietową nieco wyższą i wyposażone są w większe kolce płetw piersiowych. Samice są bardziej okrągłe, gdy je przekarmimy to nawet są czasami kształtu kulistego. Kiryski nie należą do wstydliwych stworzeń i często można zaobserwować tarło tych ryb. Zmęczony samiec po pościgu samicy odpoczywa w bezruchu, zaś partnerka, która chwile wcześniej uciekała przed osobnikiem męskim uspokaja się i ulegle podpływa do niego. Zbliża się do niego z prawej strony pod kątem prostym do linii brzusznej samca. Wtedy oboje tworzą charakterystyczny kształt litery „T”. w niedługim czasie płeć żeńska składa jaja do płetw brzusznych ułożonych w kształt koszyka. W tym czasie naładowany emocjami samiec poruszony istniejącą sytuacja wydziela nasienie, które samica łapczywie łapie. Nasienie przez przewód pokarmowy i otwór analny przebywa drogę gdzie zapładnia znajdujące się w tzw. koszyku jaja. Po zajściu tego procesu samica udaje się w wybrane miejsce, aby przyczepić ikrę do podłoża.

Popularne odmiany Kirysków

Kirysek spiżowy

     Jego naturalnym akwenem są rzeki Ameryki południowej od Wenezueli po samą Argentynę. Jego długość nie przekracza 6-7 cm, a sylwetka należy do kształtów nieco bardzie wygrzbieconych w porównaniu do innych gatunków tych rybek. Linia brzucha jest zaś nieco wypukła. Barwa na brzuchu szarobrunatna z domieszką koloru żółtego. Przy świetle rozbiegniętym kolor może się wydawać metaliczny. Grzbiet oraz spód ciała jest koloru jasnobrunatnego. Różnica miedzy samcem a samica jest dobrze widoczna z góry. Samiec jest bardziej smukły. Rozmnażają się podobnie jak wyżej opisane. Ikrę składa na roślinach zaś młode wylegają się około 5-9dni.

Kirysek pstry.

     Na pierwsze ślady tego gatunku natrafiono w Brazylii w dorzeczu La Platy. Długość osiąga nie dłuższa niż 7 cm. Rzucające się w oczy wygrzbiecone ciało ma połysk metaliczny. Kolor trudny do opisania: mieszanka żółci, szarości i zieleni. Okolice brzucha są lekko różowawe. Na niektórych płetwach można ujrzeć drobne plamki. Jak we wszystkich gatunkach samiec różni się od samicy większą płetwą grzbietową i mniejszą wielkością ciała.

Kirysek strumieniowy

     Pochodzi z Brazylii oraz Peru. Długość dorosłego osobnika mieści się w granicach 5-7cm. Charakterystyczna jego cechą jest kolor żółtopomarańczowy z szarym nalotem. Powoduje to, że gdy znajduje się przy podłożu trudno jest go odróżnić od barwnego kamyka. Przez cały kręgosłup od głowy aż po ogon ciągnie się szeroki czarny pas. Różnica miedzy samcem a samicą tak jak u wyżej opisanych przypadków. Po zastosowaniu odpowiednich zabiegów łatwo się rozmnaża. Warto też dodać ze te Kiryski nie zjadają ikry ani swojego potomstwa. Można wiec mnożyć ich gatunek bez odławiania dorosłych ryb.

Kirysek niebieski

     Tak jak większość gatunków tej ryby zamieszkuje Brazylie, a dokładniej jej wschodnią część. Długość 5-7 cm. Ubarwieniem przypomina kiryska spiżowego. Płetwa lekko brunatna. Dymorfizm płciowy wyraźnie widoczny. Atrakcyjne ubarwienie bardzo ładnie wkomponowuje się w ciemnie podłoże. Mogą sie rozmnażać w niewoli. Są o wiele mniej płodne od innych gatunków.